Dünyanın en yaşlı ağırsıklet boks şampiyonu ünvanını hala elinde tutan George Foreman, 40 yaşını geçtikten sonra da başarılı olunabileceğini bütün dünyaya ispatladı

45 yaşına geldiğinde ünvan maçı için karşılaştığı kendisinden 19 yaş küçük Michael Moorer’ı 10. raunt sonunda ringe seren “Big George” hem ünvanını tekrar kazandı hem de tüm zamanların en başarılı 25 boksörü arasında yerini aldı.

10 Ocak 1949′da Marshall, Teksas’ta dünyaya gelen Foreman, kendisini büyüten üvey babası J.D.Foreman’ın soyadını aldı. Gençlik yıllarında başı sık sık kanunla belaya giren George, karıştığı sokak kavgalarında çevresinde en çok korkulan sokak dövüşçüsü olarak tanındı. Bir çok kez aşırı alkol alarak polisten kaçan George, barbekü yaparken ellerini yaktı ve parmak izlerini kaybetti.

Hayatını düzenlemek için kendisine bir yol çizmeye karar veren Foreman, arkadaşlarıyla beraber Oregon’da antreman yapmaya başladı ve yeteneği ile hemen dikkat çekti.

Foreman boks kariyerine amatör olarak San Fransisco’da başladı. 1967 ve 1968′de vatandaşı Clay Hodges tarafından mağlup edilmesine rağmen olimpiyatlara gönderildi ve burada ilk galibiyetini sayıyla, diğer müsabakaları ise hakem kararıyla kazandı. 1968 Mexico City olimpiyat oyunları final maçında karşısına favori olarak çıkan Sovyet Ionas Chepulis’i yenerek 19 yaşında altın madalyaya uzandı.

George Foreman 27-0 gibi olağanüstü bir amatör kariyerden sonra, 1969 senesinde profesyonel oldu ve ilk maçında New York’ta Donald Walheim’ı üçüncü rauntta nakavtla yenmeyi başardı.Bu sene içerisinde yaptığı 12 maçın 11′ini nakavtla olmak üzere tamamını kazandı, hatta bu karşılaşmalar arasında Cookie Wallace’ı mağlup etmesi sadece 23 saniye sürdü. Foreman’ın bu müthiş performansı 1970 ve 1971 senelerinde de devam etti ve profesyonel kariyerinde 32-0 gibi inanılmaz bir ivme yakaladı. Bu başarılarına 1972′de de devam eden Foreman ardı ardına aldığı beş galibiyetle, ki bu galibiyetlere ulaşması en fazla üç raunt sürdü, WBA ve WBC bir numarası olarak lanse edildi.

Profesyonel kariyerindeki başarılarını taçlandıracak maça çıkmaya artık hazırdı Foreman. Takvim yaprakları 22 Ocak 1973′ü gösterdiği zaman, dünya ağır sıklet boks şampiyonu ünvanına sahip, yenilgisiz Joe Frazier ile Kingston,Jamaica’da karşı karşıya geldi. Maça hızlı bir başlangıç yapan Foreman rakibini ilk iki rauntta tam altı defa yere serdi. İki namağlup eldivenin karşılaşmasında Foreman’ın son aparkatı Frazier’in ayaklarını altıncı ve son defa yerden kesti. Frazier ayağa kalkmak için uğraşsa da hakem bu kadar yeter dedi ve Foreman’ın galibiyetini ilan etti. George Foreman artık yeni dünya ağırsıklet boks şampiyonuydu.

Yeni dünya ağırsıklet şampiyonu Foreman artık ünvanını korumak için maçlara çıkacaktı. Bu maçlardan ilki Tokyo’da Porto Rico ağırsıklet şampiyonu Jose Roman’a karşı oldu. Roman, George Foreman karşısında adeta neye uğradığını şaşırdı ve 55 saniye içinde nakavt oldu. Bu yenilgiyle Roman dünya ağırsıklet boks müsabakalarında unvan maçına çıkıp en hızlı mağlubiyeti alan kişi olarak tarihe geçti. Foreman bir sonraki unvan maçı için 1974′te Venezuella’nın başkenti Caracas’ta, daha önce Muhammed Ali’yi puanla yenen Ken Norton’ın karşısına çıktı. Oldukça agresif bir oyun ve güçlü yumruklarla Foreman rakibini sadece ikinci rauntta nakavt ile yenmeyi bildi. Bu galibiyet Foreman’ın skorunu 40-0′a (37 KO) çıkarttı. O güne kadar bu başarıyı gösterebilen boksörler sadece Roberto Davila, Levi Forte ve Gregorio Peralta olmuştur.

Foreman bir sonraki unvan maçını Muhammed Ali’ye karşı yaptı. Bu maça kadar Muhammed Ali 44-2 (31 KO) ile geldi. İlginçtir ki aldığı iki yenilgi Joe Frazier ve Ken Norton’a karşıydı. Frazier, Ali’yi 15. raunt sonunda yenmeyi başarmıştı. Ken Norton ise ikinci rauntta Ali’nin çenesini kırmıştı. (Gerçi Ali bu iki yenilginin rövanşını da ilerleyen zaman içerisinde alacaktı)

1974 yazında Foreman ünvanını eski şampiyona karşı korumak üzere Zaire’ye gitti. Buradaki büyük karşılaşmanın adı “The Rumble in the Jungle”dı. Foreman antremanları sırasında gözünün üzerine darbe aldı ve karşılaşmayı bir ay erteledi. Bu süre zarfında Ali vaktini Zaire turu yaparak, kendini halka sevdirerek ve fırsat buldukça Foreman ile alay ederek geçirdi. Bütün bunlara rağmen Foreman, Ali’nin daha önce yenildiği Frazier ve Norton’u kısa sürede yenmişti ve hala karşılaşmanın favorisiydi.

Foreman ile Ali’nin müthiş maçı başladığında, Ali beklendiği gibi Foreman’ın etrafında dans ediyordu. Foreman’ın ataklarının bariz bir üstünlüğü vardı ve iplere ilk sürüklenen de kendisi oldu. Foreman, Ali’nin üzerine gitmeye devam etti, rakibinin vücudunun çeşitli bölgelerine vuruyordu ancak kafasına net bir yumruk indirmeyi henüz başaramamıştı.İpler Ali’nin ringde durmasını ve Foreman’ın ataklarından biraz da olsa korunmasını sağlıyordu. Maçtan önce Ali’nin yaptığı açıklamalar ve Foreman’a karşı tutumu şu ana kadar pek de işe yaramamış gözüküyordu.

İlerleyen rauntlarda Ali vücuduna çeşitli darbeler almaya devam etti, hatta bir tane de kafasına darbe aldı ancak Foreman en iyi yumruğunu Ali’nin yanağına vurmayı başaramamıştı. Sonunda Foreman yorulmaya başladı ve yumruklarının şiddeti de düşüşe geçti. Müsabakanın kontrolü sekizinci rauntta artık Ali’nin eline geçti. Bu rauntun ilerleyen dakikalarında Ali adeta iplerden zıplayarak geldi ve Foreman’ın çenesine sağ kroşesini indirdi. Bu muhteşem yumrukla Foreman sersemleyip düşecek gibi oldu, sendeledi ve nihayetinde yıkıldı. Foreman neye uğradığını şaşırmıştı, ayaklarının üzerinde doğrulmaya çalışıyordu ancak hakem dövüşü durdurdu. Muhammed Ali ünvanı geri almıştı. Bu, Foreman’ın kariyerindeki ilk yenilgisi oldu, Muhammed Ali onu bütün kariyeri boyunca nakavtla yenen ilk ve son kişiydi. Görünen o ki Ali’nin “rope-a-dope” taktiği rakibinin üzerine gelmesine izin verip onu yorarak işe yaramıştı.

Muhammed Ali’ye karşı alınan bu yenilgiden sonra Foreman elbette kariyerine devam etti. 1975′te “Ring Magazine” dergisi tarafından yılın maçı seçilen müsabakada Ron Lyle ile Las Vegas’ta karşı karşıya geldi. Ron Lyle daha önce Ali ile yaptığı karşılaşmayı 11. rauntta teknik nakavt ile kaybetmişti. İlk dört raunt iki boksöründe birbirlerine üstünlük kurmak için sağlı sollu yumruklarıyla ve savunmalarıyla geçti. Hatta ikinci rauntta Foreman nakavt ile kazanabilirdi ancak rauntun bitimine hala bir dakika varken zil yanlışlık çalıdı ve Lyle doğrulmayı başardı. Beşinci raunta gelindiğinde artık her ikisi de savunmayı göz ardı etmeye başladı, birbirlerine saldırıyorlardı.Rakibine göre daha erken yorulan Lyle oldu ve Foreman Lyle’ı yıkmayı başardı, müsabaka durduruldu ve Foreman galip ilan edildi.

Bir sonraki dövüş için Foreman yüzleşeceği kişiyi Frazier olarak seçti ve rakibine rövanşı almak için bir fırsat tanıdı. Aslında rakip olarak Frazier’i seçmesinin sebebi hem onu daha önce yenmesi hem de bir sene önce Ali’nin Frazier’i Filipinler’in başkenti Manila’da yenmesiydi. Foreman tekrardan kazanabileceğini düşünüyordu. Bu noktada maça gelindiğinde Frazier 32-3, Foreman 41-1 skorlarıyla hazırlardı.Beklenenin aksine ikinci karşılaşmaları çok çekişmeli oldu. Foreman en güçlü yumruğunu bir türlü vuramıyordu. Ancak eninde sonunda beklenen oldu ve Frazier ikinci defa Foreman tarafından ringe serildi. Bundan sonra Foreman sırasıyla Scott Ledoux ve Dino Dennis’i sene içerisinde nakavtla yendi.

1977 senesi Foreman için hayatının değiştiği yıl oldu. Pedro Agosto’yu Florida’da dördüncü raunt sonunda nakavt ettikten sonra Foreman Porto Rico’ya uçtu ve burada Jimmy Young ile karşılaştı. Jimmy Young, Foreman’ı onikinci rauntta hakem kararıyla yenmeyi bildi. Foreman maçtan sonra soyunma odasında fenalaştı, yorgunluktan ve güneş çarpmasından dolayı acı çekiyordu ve ölüme çok yaklaştığını düşündü. Kendisini cehennemlik olarak gördü ve yaptığı her şeyi manasız buluyordu. Tanrı’dan yardım istedi ve açıklamasına göre Tanrı onun hayat yolunu değiştirmesini buyurdu. Bu deneyimden sonra Foreman yeni doğmuş bir Hıristiyan oldu ve sonraki on senesini Hıristiyanlığa adadı. Resmen bokstan emekli olmamasına karşın Foreman dövüşmeyi bıraktı ve Houston,Teksas’ta takdir edilen bir misyoner oldu. Yaşadığı deneyimi ise televizyon yayınlarında paylaşmaya devam etti.

Ringlerden on sene uzak kaldıktan sonra 1988 yılında Foreman sürpriz bir şekilde,38 yaşında boks dünyasına geri döneceğini açıkladı. Bunun sebebini ise kendi kurduğu gençlik merkezine daha çok maddi kaynak bulmak olarak gösterdi. İlk dövüşü için Sacremento,California’ya gitti. Burada Steve Zouski ile karşılaşan Foreman rakibini dördüncü rauntta nakavt ile yendi. Foreman neredeyse 120 kg’dı ve fiziksel olarak çok kötü gözüküyordu. Birçok kişi onun geri dönüş kararını yanlış bulmasına rağmen, Foreman insanların bir şeyler başarabilmeleri için yaşın çok da önemli olmadığı göstermek istiyordu. Daha sonraları söylediği gibi 40 yaşında olmanın ölmek anlamına gelmediğini ispatlayacaktı. Bu sene içerisinde dokuz karşılaşma kazandı ve fiziksel durumunu geliştirmeye başladı. Yendiği rakipleri çok hatırı sayılır boksörler olmamasına rağmen bu zaman zarfı içerisinde aldığı en önemli galibiyet eski hafif ağır sıklet ve yarı ağırsıklet şampiyonu Dwight Muhammed Qawi’ye karşı oldu.

Her zaman ağır ve rakibini tartan bir stili olan Foreman, ilk emekliliğinden bu yana kıvraklığından fazla bir şey kaybetmemiş gözüküyordu fakat güçlü yumruklar aldıktan sonra dengesini korumanın daha zor olduğunu biliyordu ve artık hızlı kombine yumruklar çıkartamıyordu. Kendisi de artık genç olmadığının farkındaydı ve 12 rauntluk müsabakaları çıkartabilmek için yeni bir dövüş stili edindi

George Foreman galibiyetlerine beş adet maçı daha ekledi. Bu sefer rakipleri Jimmy Ellis, Bert Cooper oldu. Daha sonra 1990 senesinde Gerry Cooney ile Atlantic City’de karşılaşan Foreman sert geçen karşılaşmanın ilk rauntunda oldukça zorlanmasına rağmen ikinci rauntta Cooney’i yere serdi ve nakavtla maçı kazandı. Bu maçtan sonra yaptığı diğer dört maçtan da Foreman galip ayrıldı.

Daha sonra 1991′e gelindiğinde Foreman hatırı sayılır maçlar kazanarak, karşısında durulmayan bir boksör olan dünya ağırsıklet şampiyonu Evander Holyfield ile karşılaşmaya hazır duruma geldi. Uzmanlara göre 42 yaşındaki Foreman’ın Holyfield karşısında kazanma şansı çok düşüktü, buna rağmen Foreman harika bir durumdaydı ve maçı beklemeye başladı. Evander Holyfield kendisinden beklenileni karşılar bir görüntü çizerek maçın başında üstünlüğü ele geçirdi ve sürekli puan kazanıyordu. Her şeye rağmen Foreman ayakta durmasını 12 raunt boyunca bildi ve hatta yedinci rauntta Holyfield’i yere yıkacak kombine yumrukları ardı ardına çıkarttı. Bu raunt Ring Magazine Dergisi tarafından yılın raundu seçildi ama Foreman’ın mağlup olmasına engel olamadı.

Bir sene sonra Foreman, daha önce ilk rauntta Mike Tyson’a yenilen Alex Stewart ile karşı karşıya geldi. Stewart’ı ikinci rauntta iki kez yere serdi fakat nakavt edemedi, rauntlar ilerledikçe Foreman’da yorgunluk baş gösteriyordu. Alex Stewart bu müsabakada Foreman’ın kariyeri boyunca aldığı en kötü yenilgiyi tattırdı. Onuncu raunt sonunda Foreman’ın suratı tamamen kan içerisinde kaldı ve hakem heyeti maçı bitirdi. 1993 senesinde ise Foreman genç yetenek Tommy Morrison’a onikinci raunt sonunda puanla yenildi.

1994 yılında Foreman, Michael Moorer’ın Evander Holyfield’i mağlup etmesiyle bir kez dünya şampiyonluğu için ringe çıkabilme fırsatını yakaladı. Müsabaka 5 Kasım’da Las Vegas, Nevada’da ayarlandı. George Foreman bu maça çıkarken 20 sene önce Muhammed Ali’ye yenildiği maçta olduğu gibi kırmızı şortla maça çıktı. Dokuz raunt boyunca Moorer, Foreman’ı vuruyor ve ondan kaçıyordu. Onuncu raunda girildiğinde Foreman aniden bir sağ çıkarttı ve bu yumruk Moorer’ın çenesine isabet etti. Alt dudağının açılmasına neden olan bu yumrukla beraber Michael Moorer yere yıkıldı. Maçın hakemi ondan geriye sayarken, Moorer kalkmayı başaramadı.

George Foreman bir anda 20 sene önce Muhammed Ali’ye yenilerek kaptırdığı dünya ağırsıklet boks şampiyonu ünvanını geri kazandı; kendi köşesine giderek diz çöktü ve dua etti. Bu tarihi başarıyla beraber Foreman iki rekor kırmış oldu: birincisi, 45 yaşında dünyanın gelmiş geçmiş en yaşlı ağırsıklet boks şampiyonu olarak tarihe geçti. İkincisi ise kaybettiği ünvanını tam 20 sene sonra ele geçirmesiyle birlikte, kaybettiği ünvanı en uzun zaman sonra tekrar kazanan boksör oldu.

Michael Moorer maçından kısa bir süre sonra Foreman, Mike Tyson ile maç yapmak için görüş bildirmeye başladı. Buna karşın WBA organizasyonu Foreman’ın Tony Tucker ile maça çıkmasını talep etti. Bilinmeyen bir sebepten ötürü Foreman, Tucker ile dövüşmeyi reddetti. Daha sonra Almanya’da orta seviye bir maça çıkarak IBF ünvanını korudu. Axel Schulz ile yaptığı bu mücadele onun için çok da sorun olmadı. Foreman bu dövüşü de hakem kararıyla kazandı.

1996′da Tokyo’da Crawford Grimsley ile 12 raunt süren bir maç yapan Foreman, rahatlıkla bu maçı da kazandı.1997′ye gelindiğinde Lou Savarese’yi yendi ve WBC’nin kararıyla Shannon Briggs’in karşısına çıkacaktı. Bu dövüş 1998 senesinde Lennox Lewis’in rakibinin kim olacağını belirleyeceği için büyük önem taşıyordu. 12 raunt sonunda bu sefer hakem kararıyla 48 yaşındaki Foreman maçı kaybetti ve bu onun kariyerindeki son boks maçı olarak tarihe geçti.

George Foreman, Briggs’e yenildiği maçtan sonra oldukça nazik açıklamalar yaparak ikinci ve son defa emekli olduğunu beyan etti.Buna karşın 1999′da Larry Holmes ile Houston’da bir gösteri maçı yapmayı planladı. Bu maçta Foreman 10 milyon USD, Holmes ise 4 milyon USD kazanacaktı. Fakat pazarlıklar sonucu anlaşmalar suya düştü ve söz konusu dövüş iptal edildi. Bundan sonra George Foreman, HBO için saygıdeğer bir boks analisti oldu.

Foreman bir daha asla boks kariyerine geri dönmeyeceğim dese de 2004 şubatında 60 yaşında bir kez daha geri dönüş yapabilmek için antreman yapıyordu. Bunun amacı kuşkusuz daha önce 40 yaşına gelmenin ölüm demek olmadığını kanıtlayan Foreman’ın aynı şekilde 60 yaşına gelmenin de ölüm olmadığını kanıtlamaktı. Ancak belli olmayan rakibe karşı bu dövüş asla hayata geçmedi. Foreman’ın fikirlerinin değişmesinde karısının oldukça baskın bir rolü olduğu düşünülüyor. HBO ile olan ilişkisini de diğer fırsatları takip etmek için koparan George Foreman ile hayatını adadığı boksun yolu son olarak tamamen ayrıldı.